چرخه ی نامنظم و طولانی قاعدگی با خطر بیشتر برای مرگ زودرس ارتباط دارد

اول اکتبر 2020- یک مطالعه ی جدید منتشر شده در BMJ نشان داد که چرخه قاعدگی نامنظم و طولانی در دوره ی بلوغ و بزرگسالی با خطر بیشتر برای مرگ زودرس (قبل از 70 سالگی) همراه است.

این ارتباطات برای مرگ های مرتبط با بیماری های قلبی عروقی زمانی که چرخه های قاعدگی به طور مداوم در دوران نوجوانی و در طول بزرگسالی نامنظم و طولانی باشند، قوی ترند. همچنین این ارتباطات در میان زنانی که سیگار می کشیدند، کمی قوی تر بودند.

محققان می گویند: این نتایج لزوم در نظر گرفتن چرخه قاعدگی را به عنوان نشانه ی حیاتی از سلامت عمومی در زنان در طول عمر باروری آنها، برجسته می کند.

چرخه قاعدگی نامنظم و طولانی مدت در میان زنان در سن باروری شایع است و با خطر بیشتری برای بیماری های مزمن عمده از جمله سرطان تخمدان، بیماری عروق کرونر قلب، دیابت نوع 2 و مشکلات بهداشت روان همراه است.

اما شواهد تایید کننده ی ارتباط چرخه نامنظم یا طولانی قاعدگی با مرگ و میر اندک است. بنابراین تیمی از محققان مستقر در ایالات متحده تصمیم گرفتند كه ارتباط بین چرخه قاعدگی نامنظم یا طولانی را در طول زندگی، با مرگ زودرس (قبل از 70 سالگی) بررسی کنند.

یافته های آنها براساس بررسی و آنالیز داده های 79505 زن قبل از یائسگی (میانگین سنی 38 سال) بدون سابقه ی بیماری های قلبی عروقی، سرطان یا دیابت استوار است که در مطالعه ی بهداشت پرستاران II شرکت کرده بودند.

زنان طول و نظم قاعدگی معمول خود را در سنین 14 تا 17 سال ، 18 تا 22 سال و 29 تا 46 سال گزارش کردند.طی 24 سال پیگیری، 1975 مرگ زودرس ثبت شد، از جمله 894 مورد مرگ ناشی از سرطان و 172 مورد مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی.

محققان پس از در نظر گرفتن سایر عوامل بالقوه تأثیرگذار، از جمله سن، وزن، سبک زندگی و سابقه پزشکی خانوادگی، دریافتند که میزان مرگ و میر در میان زنانی که در گزارشات خود همواره به چرخه های قاعدگی نامنظم اشاره داشتند، نسبت به زنانی که دوره های قاعدگی بسیار منظمی را در همان محدوده ی سنی گزارش کرده بودند، بیشتر بود.

میزان مرگ و میر در هر 1000 نفر- سال برای زنانی با چرخه های قاعدگی بسیار منظم و زنانی با چرخه های قاعدگی همواره نامنظم، در سن 14-17 سال به ترتیب برابر با 1.05 و 1.23 ، در سنین 18-22 سال به ترتیب برابر با 1.00 و 1.37 و در سنین 29-46 سال به ترتیب برابر با 1.00 و 1.68 بود.

به همین ترتیب، احتمال مرگ زودرس برای زنانی که گزارش کردند طول چرخه ی قاعدگی معمول آنها در سنین 18-22 سال و 29-46 سال،40 روز یا بیشتر است، نسبت به زنانی در همان محدوده ی سنی با طول چرخه ی قاعدگی معمول 26-31 روز، بیشتر بود.

این روابط برای مرگ و میر مربوط به بیماری های قلبی عروقی، بیشتر از مرگ ناشی از سرطان یا دلایل دیگر بود. مرگ و میر بالاتر در ارتباط با سیکل های قاعدگی طولانی و نامنظم، همچنین در میان زنان سیگاری فعلی، کمی بیشتر بود.

این یک مطالعه مشاهده ای است، بنابراین نمی تواند یک رابطه ی علی و معلولی را اثبات کند. محققان به برخی از محدودیت های این مطالعه، مانند تکیه بر یادآوری ویژگی های چرخه قاعدگی، که ممکن است کاملاً دقیق نباشند و احتمال تأثیر سایر عوامل اندازه گیری نشده بر نتایج آنها اشاره کردند.

با این حال، از آنجایی که امکان تصادفی کردن زنان بر اساس ویژگی های مختلف چرخه قاعدگی وجود ندارد، مطالعاتی مانند این یکی از قوی ترین شواهد ممکن برای این سوال را ارائه می دهند.

با این حال، نقاط قوت این مطالعه شامل تعداد زیاد شرکت کنندگان با میزان پیگیری بالا در طول سالها، و در دسترس بودن داده های چرخه قاعدگی در سه نقطه ی مختلف در طول عمر باروری این افراد بود.

محققان نتیجه گیری نمودند که سازوکارهای زیربنایی این ارتباطات، احتمالاً مربوط به اختلال در محیط هورمونی است و این نتایج بر نیاز به توجه ارائه دهندگان مراقبت های اولیه به ویژگی های چرخه قاعدگی در تمام طول دوره تولید مثل زنان به عنوان یک علامت حیاتی دیگر، در ارزیابی وضعیت سلامت عمومی زنان تأکید دارد.

منبع:

BMJ, 2020; m3464 DOI: 10.1136/bmj.m3464

www.sciencedaily.com/releases/2020/09/200930194908.htm